Należy więc ustalić, co jest jej przyczyną:

• Może to być zbyt krótkie wędzidełko podjęzykowe,
• Może nieprawidłowe napięcie mięśniowe w obrębie narządów mowy, jeśli będzie zbyt niskie, język nie będzie miał siły, by się unosić i będzie preferował bierne “leżenie” na dnie jamy ustnej.
• Może sposób oddychania – czy dziecko nie oddycha torem ustnym? Otwarta buzia sprzyja niskiej pozycji języka w jamie ustnej, a stąd już krok by wysunął się między łuki zębowe.
• Może dziecko nadal ssie smoczek, palec, inne przedmioty. To także będzie mieć duże znaczenie dla pozycji języka w jamie ustnej.

• Może przerośnięty 3 migdał,

• Może wpływ wymowy rodziców; jeśli mama czy tata realizują głoski międzyzębowo dziecko uznaje to normę, wzór.

Aby język prawidłowo układał się podczas realizacji głosek, dziecko musi pamiętać, gdzie ma go ustawić. W większości głosek przód języka jest szeroki i uniesiony do górnych dziąseł, w niektórych głoskach przód języka znajduje się przy dolnych dziąsłach. Nigdy jednak nie napiera mocno na zęby podczas artykulacji, a tym bardziej nie wsuwa się między nie.

Widzimy więc, że żeby dziecko nie sepleniło międzyzębowo, musi posiadać umiejętność unoszenia języka i operowania nim w jamie ustnej dokładnie tak, jak zakładają to normy artykulacyjne w naszym systemie języka. Nie jest sztuką powiedzieć dziecku sepleniącemu międzyzębowo “schowaj język”. Ono będzie zaciskać zęby i mówić w ten sposób, ale jego język nadal NIE WIE co ma w tej jamie ustnej robić i jak się układać, by wszystko brzmiało dobrze. Tak, wię